Zoals ik in mijn eerste artikel schreef, was ik voor de komst van dit blog al een hele tijd bezig om voor mezelf te schrijven. Ik wil vandaag een van de artikelen uit mijn archief delen over een hulpmiddel dat een belangrijke rol heeft gehad in mijn loopcarrière: De foamroller.
“Mijn foamroller en ik” schreef ik eind 2021 na mijn eerste baanseizoen sinds mijn juniorentijd. Het was het jaar dat ik mijn liefde voor de loopsport terugvond. Dit ging hand-in-hand met de ontdekking van de magie van de foamroller. In dat jaar lag ik, zonder te overdrijven, minstens een uur per dag op de roller. Aangezien er in dat coronajaar sowieso niet veel te beleven was, was de foamroller dagelijks een van mijn hoogtepunten.
In de tussentijd is uiteraard het een en ander veranderd. Ik lig bijvoorbeeld niet meer dagelijks op de roller, zoals ik in het artikel beschrijf. Echter is de foamroller nog steeds een belangrijk onderdeel in mijn herstelproces. Ik gebruik het om kleine pijntjes te bestrijden en probeer er in ieder geval een paar keer per week gebruik van te maken om al mijn beenspieren te versoepelen.
Daarnaast is het goed om te vermelden dat de meningen over de foamroller verdeeld zijn. Mijn trainer is bijvoorbeeld van mening dat het beter is om extra rust mee te pakken in plaats van tijd te besteden aan iets secundairs als een foamroller. De Noorse triatleten heb ik dit zelfde argument horen gebruiken in hun podcast-interview met Rich Roll. Aanvullend wordt in dit interview besproken dat het lichaam uit zichzelf moet kunnen herstellen in plaats van hulpmiddelen nodig te hebben. De triatleten zijn van mening dat je al te ver bent gegaan als je een foamroller nodig hebt voor herstel.
Uiteindelijk zijn de bovenstaande standpunten – net als mijn artikel – vooral een mening, want er is weinig onderzoek (dat ik heb kunnen vinden) dat overtuigend bewijs levert voor de pros of cons van een foamroller. Daarom ga ik op mijn gevoel af dat de foamroller mij helpt in mijn herstelbehoeften. Zolang de roller mijn spieren een goed gevoel geeft en mij mentaal het gevoel geeft te herstellen, kan het gebruik ervan naar mijn mening zeker geen kwaad.
Hoe ik in aanraking kwam met de roller en wat voor rol deze vanaf 2021 in mijn leven speelt, kun je hieronder lezen.
Mijn foamroller en ik
Over een uurtje of anderhalf staat de volgende training alweer op het programma. Mijn benen staan nog stijf van de killersessie van gisteren. Bij het uitlopen achteraf schiet de kramp in mijn linkerkuit, en het loslopen deze vroege morgen heeft mijn stramme benen eerder verslechterd dan verbeterd. Deze weken van piekvolume moeten menig hardloper bekend voorkomen. Het lichaam schreeuwt al dagen om rust, maar eigenwijs houden we vast aan ons eigen trainingsregime.
Tot iets meer dan een jaar geleden was ik de typische hobbyloper; plezier halen uit het lopen, maar het ook weer vergeten zodra de schoenen in de kast waren verdwenen. Pas toen ik fanatieker begon te trainen, groeiden de pijntjes uit tot blessures en was ik genoodzaakt om ook buiten de trainingen tijd in mijn hobby te investeren. Zo stuit ik uiteindelijk op een video van een ‘expert’. Hij doet enkele stretchoefeningen voor en legt uit over het gebruik van een foamroller. Het is niet voor het eerst dat ik zo’n ding zie, maar het is wel een persoonlijke eureka. Dat ziet er eigenlijk best ontspannen uit. Ik moet het toch eens proberen, denk ik bij mezelf.
Als de foamroller eenmaal binnen is, ga ik er direct mee aan de slag. Ik positioneer mijn bovenbeen op de roller en leun er met mijn volle gewicht op. Vanaf mijn quadriceps schiet er dwars door mijn lichaam een pijnscheut naar mijn hersenen. Een seconde later plof ik half-verlamd en gedesillusioneerd naast de roller. Wat een hel! Dat rollen is allesbehalve ontspannen. Het is een grote marteling.
Als ik weer enigszins op adem ben gekomen daalt het besef in. Die pijnscheut staat voor alle maanden, zo niet jaren, aan verkramping die ik heb opgespaard en genegeerd. Geen wonder dat mijn benen schreeuwen om rust!
Ik besluit de roller nog een kans te geven, leun weer met mijn volledige gewicht op mijn bovenbeen, en bam! Weer zo’n pijnscheut. Deze keer blijf ik liggen. Tijdens dit soort situaties moet ik focussen op mijn ademhaling, heb ik geleerd. Diep inademen en nog dieper uitademen. Voorzichtig breng ik beweging in de roller. Fijn is anders, maar ik voel wel dat er iets gebeurt. De heen-en-weer beweging brengt een stroom op gang: Het bloed begint te circuleren en mijn been wordt warm vanbinnen. Ik voel hoe de afvalstoffen uit mijn spieren worden getransporteerd.
Vanaf die gedenkwaardige dag is foamrollen onderdeel van mijn dagelijkse leven geworden. Zoals met alles in het leven wende het gelukkig snel. De pijn werd al gauw van de categorie lekkere pijn. Waar topatleten dagelijkse toegang hebben tot een fysioteam dat hen masseert en hun pijntjes aanpakt, zie ik de foamroller als een portable versie, geschikt voor iedere amateursporter. Gezegd moet worden dat geen van allen een wondermiddel is. Als ik echt overtraind ben heb ik rust nodig, en dan gaan foamrollen of een fysio mij niet wonderbaarlijk door mijn trainingen heen slepen. Maar in combinatie met voldoende rust, gezonde voeding en een weloverwogen trainingsschema merk ik aantoonbare effecten. Sinds het rollen ben ik blessurevrij en heb ik voor het eerst grote stappen kunnen maken in trainingsomvang. Ook niet geheel onbelangrijk, als gevolg heb ik al mijn PR’s aan flarden gelopen afgelopen seizoen.
Behalve het gewenste effect heb ik van het rollen iets kunnen maken waar ik naar uitkijk. Tegenwoordig combineer ik het met video’s over lopen om er echt een momentje van te maken. YouTube staat vol met video’s ter inspiratie of educatie. Ik kan bijvoorbeeld de video’s van Citius Mag of de podcasts van Coffee Club en Rich Roll aanraden.* Na zo’n momentje ben ik niet alleen fysiek weer in staat om de volgende sessie te knallen, maar ben ik vooral ook mentaal weer opgeladen en heb ik zin om mezelf af te beulen.
N.B. Een foamroller biedt niet in alle gevallen de oplossing voor pijntjes. Mocht je bijvoorbeeld een spierscheur hebben opgelopen, dan is het beter om helemaal te rusten en pas weer te foamrollen als de scheur is hersteld.
*Ik heb de verouderde suggesties uit het originele artikel vervangen met up to date suggesties uit mijn artikel van vorige week.
