Auteur: Jasper

Parijs, 16 juni 1894. Enkele weken eerder zijn er uitnodigingsbrieven verstuurd voor een congres in het auditorium van de Sorbonne universiteit. Aanwezig zijn 58 Franse vertegenwoordigers van sportclubs en -organisaties, en 20 vertegenwoordigers van sportfederaties uit België, Groot-Brittannië, Ierland, Griekenland, Italië, Rusland, Spanje, Zweden en de Verenigde Staten. Baron Pierre de Coubertin heeft deze vertegenwoordigers bij elkaar gebracht voor een congres dat hij betitelt als Congress on the Revival of the Olympic Games.

Hardlopen is als het leven. Het kent hoogte- en dieptepunten, mentale uitdagingen en persoonlijke overwinningen. Hoe belangrijker de sport voor je is, hoe zwaarder het kan zijn om om te gaan met de tegenslagen die het opwerpt. In dit artikel zet ik de filosofische stroming van het stoïcisme uiteen. Die helpt mij persoonlijk om te gaan met tegenslagen, zowel in het lopen als in het dagelijkse leven.

Als je een echte atletieknerd bent, dan is de NCAA (National Collegiate Athletic Association, de universiteitscompetitie van de Verenigde Staten) een van de interessantste sportcompetities om te volgen. Sportende studenten van over de hele wereld trekken naar de VS om daar te trainen. De faciliteiten zijn geweldig en alles wordt aan studenten ter beschikking gesteld om te kunnen trainen als prof. Het niveau is zo hoog dat in februari zelfs het wereldrecord indoor op de 400m voor mannen werd verbroken tijdens een NCAA meet. 

Het leven van hardlopers kan uitdagend zijn. We zijn ambitieuze wezens, die scherpe doelen stellen en veeleisend kunnen zijn in de weg ernaartoe. Afhankelijk van de hardloper wordt er dagelijks (of in ieder geval wekelijks) getraind, doen we kracht- en stabilitieitsoefeningen, kopen we foamrollers en massage guns om onszelf te kwellen, hebben we koortsdromen over zware trainingen of dromen we juist weg over verliggende doelen, letten we op het dieet, op de koolhydraten en de eiwitten, de vitamines en ijzerinname, en monitoren we onze nachtpols, HRV en slaapkwaliteit. Als je het lopen serieus neemt, moet je er soms veel voor doen – en veel voor laten.

Wedstrijden. Dat is waar we maanden of jaren naartoe werken. Slechts een handvol atleten is uiteindelijk in staat om op het belangrijkste moment boven zichzelf uit te stijgen. Dit zijn de echt bijzondere atleten die niet bang worden van wedstrijdspanning, maar het juist weten om te zetten in energie.

En toen was het ineens juni! De afgelopen drie maanden zijn voorbij gegaan als een wervelwind. Helaas is het me daardoor niet gelukt om eerder tot een artikel te komen, maar hierbij eindelijk een update! Allereerst hebben jullie nog een reflectie op mijn trainingsroutine op Tenerife tegoed, dus daarmee begin ik dit artikel. Vervolgens zal ik chronologisch de wervelwind van de afgelopen drie maanden beschrijven en ingaan op de start van het baanseizoen.

Mijn avontuur op Tenerife is alweer ten einde gekomen, maar dit betekent zeker nog niet het einde voor mijn hardloopavonturen en dit blog.

Veel andere sporten hebben manieren gevonden om te moderniseren, maar naar mijn mening blijft de atletiek achter. Uiteraard zullen de atletieknerds (zoals ik) altijd de sport blijven volgen, maar om het grote publiek te bereiken, moeten nieuwe manieren worden gevonden om ze te prikkelen. In dit artikel beschrijf ik met welke problemen de atletieksport kampt en hoe we kunnen leren van andere sporten.

Zoals ik in mijn eerste artikel schreef, was ik voor de komst van dit blog al een hele tijd bezig om voor mezelf te schrijven. Ik wil vandaag een van de artikelen uit mijn archief delen over een hulpmiddel dat een belangrijke rol heeft gehad in mijn loopcarrière: De foamroller.

Wie houdt er niet van lijstjes? Vandaag een andere vorm blog, waarin ik in een aantal lijstjes samenvat wat mij bezighoudt op Tenerife en wat ik hardlopers (en sportliefhebbers) kan aanraden.